COLUMN: Soms vergeet je even dat voetbal verbroedert, maar donderdagmiddag tijdens de bekerfinale Nuenen vs Groen-Wit viel het weer op. Meegereisde Bredanaars in Dinteloord, die elkaar in de armen vielen toen het kleine cluppie uit Princenhage geschiedenis schreef en de beker pakte. Wat ik persoonlijk het mooist vond, was hoe Crea Zimmerman in een paar minuten veranderde van de normaliter keiharde killer voor het doel met een altijd ongezouten mening, tot een tedere, meelevende voetbalfan.
Toen de ruim 120 minuten voetbal geen winnaar opleverden op het complex van Prinsenland en de strafschoppenserie uitsluitsel moest brengen, vestigde alles en iedereen met een hart voor Groen-Wit zijn hoop op een jochie dat zulke druk nooit kon dragen. Stijn Stoffelsen, 16 jaartjes jong, moest de club uit de Vierde Divisie stoppen van elf meter. Een uit de lucht gevallen keeper, die na de winterstop plots in de basis startte van de zondag derdeklasser en vooral in het bekertoernooi opzien baarde. Tegen Zwaluw VFC, in de halve finale, pakte hij al de beslissende penalty en dus was er hoop. Hoop van een stad, van een hele volkswijk, en van PCP-spits Zimmerman.
Natuurlijk, de pitch-invasion na de winnende pingel van Chafik Boushaba en alle vreugdedansjes en foto’s met de beker blijven op ieders netvlies gebrand. Maar wat mij pakte was hoe Zimmerman aan de overkant van het veld, naast mij, hardop zijn steun uitsprak vlak voor de eerste penalty. “Komop Stijntje, ik ben met jou.” Dat is een soort straattaal om te zeggen ‘ik weet zeker dat jij die pingels kan pakken en ben hoe dan ook trots op je, ik geloof in je.” Ze hebben elkaar nooit ontmoet of gesproken, maar toch was er liefde. Voor de youngsters die Zimmerman niet kennen, hij is nu 40 jaar, mede door blessures de laatste jaren niet heel vaak actief, maar maakte vorig weekend zijn rentree. Hij scoorde twee goals bij SAB (2-5-winst).
In zijn hoogtijdagen, tien jaar geleden bij Boeimeer vooral, waarmee hij als topscorer naar de zondag tweede klasse promoveerde, was hij één van de meest besproken spitsen van Breda. Een ziedend schot, een imponerend lijf en een angstaanjagende uitstraling. Ruzie maken met hem was geen goed idee, dat hebben er ook weinig geprobeerd gelukkig. Maar, boven alles een liefhebber van de bovenste plank. Toen hij de eerste speler van Nuenen aan zag lopen voor de penalty voorspelde hij al dat Stoffelsen hem uit de linkerhoek zou redden en zo geschiedde. En de tienergoalie pakte er nog één. Zimmerman stond als een grote broer, vol trots toe te kijken.
En vertel het aan niemand beste lezers, maar ik meende zelfs heel even een betraand oogje te zien. Voetbal, de mooiste sport van allemaal.
0 reacties